คิดฮอดตั้งแต่กี้ตอนเฮามักกัน
เคยเว้าหยอดคำว่าหวาน ปานว่าฮักแท้
ยามเจ็บไข้ได้ป่วยกะคอยดูแล
เฮ็ดมาเป็นเทกแคร์อ้ายบ่เคยห่าง
จนว่าอ้ายนั้นฮักเจ้าอีหลีนาง
ยกหัวใจฮักฮ่างให้อยู่กับเจ้า
แล้วบัดมามื้อนี้เจ้าคือเปลี่ยนใจ
ลักไปมีผู้ใหม่ลืมอ้ายแล้วบ้อเ
จ็บปวดอยู่กลางใจน้ำตาไหลพอ
เฮ็ดกันคักแท้หนอผู้สาวใจดำ
บ่เคยคิดว่าเจ้าสิมาเฮ็ดกัน
หมดความสำคัญ ใจเจ้ากะเป็นลายต่าง
เฮ็ดโลดเจ้ากะบ่สงสาร คนฮักเก่า
ให้เจ้าไปอยู่กับเขาซั่นล่ะ
อยากหวนคือมาถ้าหากเขานั้นเบิ่ดใจ
เจ็บนี้อ้ายจำฮอดตาย
อ้ายสิหาคนใหม่พอได้อยู่ดอก
สิบ่เชื่อกับคำลวงหลอก ของคนใจดำ
ผู้หญิงบ่ได้มีผู้เดียว
เปิดใจแลเหลียวรับเอาคนใหม่
ถิ่มอ้ายให้เจ้าถิ่มไป สิหาผู้ใหม่พอได้อยู่ดอก
บ่เคยคิดว่าเจ้าสิมาเฮ็ดกัน
หมดความสำคัญ ใจเจ้ากะเป็นลายต่าง
เฮ็ดโลดเจ้ากะบ่สงสาร คนฮักเก่า
ให้เจ้าไปอยู่กับเขาซั่นล่ะ
อยากหวนคือมาถ้าหากเขานั้นเบิ่ดใจ
ถิ่มอ้ายกะให้ถิ่มไป
อ้ายสิหาคนใหม่พอได้อยู่ดอก
สิบ่เชื่อกับคำลวงหลอก ของคนใจดำ
ผู้หญิงบ่ได้มีผู้เดียว
เปิดใจแลเหลียวรับเอาคนใหม่
ถิ่มอ้ายให้เจ้าถิ่มไป สิหาผู้ใหม่พอได้อยู่ดอก